7-11-2011 Ik krijg chemo-Kaspers...

Het was een lekker weekend. Afgezien van wat gehannes met de sonde, is het best goed gegaan.

Thomas heeft er zin in. Toen we gisteren vertelden dat we weer naar het ziekenhuis zouden gaan, was de eerste vraag: Welk ziekenhuis? Na het antwoord, Nijmegen, begon hij te zingen: ik krijg chemo-kaspers, ik krijg chemo-kaspers...
Nou ja, liever dit dan dat we hem er naar toe moeten slepen.

Vanmorgen kwam eerst een co-assistent kijken hoe het met hem gesteld was en even een praatje maken. Daarna werd hij al 'aan de paal gehangen'. Maar goed dat we vanmorgen nog even gebeld hebben, want hij moest nuchter blijven i.v.m. een narcose. Voor vandaag stond een kleine 'operatie' op de planning. Er moest een beenmerg-punctie gedaan worden, om te kunnen bepalen hoe zijn beenmerg er aan toe is.
Hij bleek iets eerder aan de beurt te zijn en mocht al om 12:20 naar de OK.
Omdat hij dan toch onder zeil was, maar meteen even van de gelegenheid gebruik gemaakt en de sonde vervangen. Verder hebben hem ook grondig gepoetst en her en der wat lijmresten van pleisters verwijderd.
Eenmaal terug op de kamer werd hij na een tijdje wakker. Eerst wat grommerig (euh is dit een Nederlands woord?), maar al snel zat er weer een lach op het snoetje. Meneertje had honger en wilde chips.
Toen hij weer enigszins fit was, wilde hij een rondje lopen. Op het plein heeft hij lekker even gefietst en gespeeld. Daarna de sonde weer aangesloten en toen was het alweer bijna bedtijd.

Morgen begint het weer. Chemo no 3...