20-10-2011 En dan nu het weer...

Perioden met zon en zo nu en dan een flinke bui. Zo was het vandaag. En dan heb ik het zowel over het weer als over het humeur van Thomas.
Het grootste deel van de tijd was hij vrolijk, maar wel enkele flink chagerijn-buien.
De dag begon met een spelletje Kroko-Loco samen met Renée. Daarna drie kwartiertjes in de klas. Zandtovenaar gespeeld en de beer be-dokterd en verbonden. (arme beer).
Rond 11.30 in bad. Thomas was eerst wat wantrouwig omdat zijn pyjama dan omhoog moest. Meestal houdt dat in dat er iets aan zijn slangetjes moet gebeuren...
Toen hij echter zag dat hij toch echt in dat hele grote bad mocht spelen met een paar bootjes en heel veel schuim was hij overstag.
Fris gewassen gingen we meteen door naar de behandelkamer. Oh oh...
Hij voelde al nattigheid bij de deur en zette een keel op waar menig speenvarken nog wat van kan leren. De zusters hadden de pleisters in record-tijd verwijderd. Tevens werden ook de hechtingen van de CVC (groot infuus) verwijderd. De wond zag er goed uit en de vervelendste pleister hoefde er dan ook niet terug op. Daar was hij zichtbaar blij mee.
Na een spelletje op de Wii mocht hij nog even los van de sonde. Renée stelde voor om de schoenen aan te trekken en op het plein te gaan spelen. Een glunder van oor tot oor.
Op het plein werd volop gerend en gespeeld. Fysiotherapeut Perijn kwam gauw even kijken en wist al spelend nog wat oefeningen uit te lokken. Zij was heel tevreden en concludeerde dat we haar hulp voorlopig niet meer nodig hebben.
Thomas had echter zoveel energie dat hij zelf naar de hoofdingang wilde wandelen. Had ik al gezegd dat dat VER is? Zo geschiedde.
De terugweg bleek toch wat lastiger. Papa mocht dus als taxi fungeren en Thomas mocht de rest van de weg naar zijn bed op de schouders.
Op het eind van de dag kwam mama nog even langs met Judith. Voordat hij ging slapen heeft de kleine vent nog gauw een witte boterham met paté naar binnen gewerkt (hoi hoi)
Oh ja het belangrijkste nog: Morgen weer lekker naar huis!

Tot slot het zelfde waar elke dag mee eindigt...

Oogjes dicht en snaveltjes toe...